Regulamin
Określający warunki obsługi podróżnych, odpraw oraz przewozu osób i rzeczy
Rozdział I
Podstawa prawna. Przedmiot oraz Zakres Stosowania Regulaminu.
§1
Niniejszy regulamin ustala się na podstawie upoważnienia z art. 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 1995r. Nr 119, poz.575, tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., nr 50,poz. 601 z późn. zm.).
Regulamin określa warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz zarobkowego przewozu osób i rzeczy, wykonywanego taborem autobusowym przewoźnika.
Regulamin stosuje się do zarobkowego przewozu osób i rzeczy w krajowym i międzynarodowym transporcie drogowym, w zakresie obejmującym:
• przewóz regularny,
• przewóz regularny specjalny,
• przewóz okazjonalny,
• międzynarodowy transport drogowy - jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.
Uregulowania przyjęte w niniejszym Regulaminie stosuje się w ścisłym powiązaniu z przepisami ustawy Prawo przewozowe oraz przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie tej ustawy, ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2004 r., nr 204, poz. 2088 i nr 273, Poz. 2703 z późn. zm.) oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy i przepisami Kodeksu Cywilnego.
§2
Użyte w regulaminie określenia oznaczają:
krajowy transport drogowy - podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób lub rzeczy autobusami zarejestrowanymi w kraju, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym jazda pojazdu, miejsce rozpoczęcia lub zakończenia podróży i przejazdu oraz droga znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
międzynarodowy transport drogowy - podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób lub rzeczy autobusami, przy czym jazda pojazdu między miejscem początkowym i docelowym odbywa się z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej;
przewóz regularny - publiczny przewóz osób i ich bagażu w określonych odstępach czasu i określonymi trasami, na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2004 r., nr 204, poz. 2088 i nr 273, poz. 2703 z późn. zm.) i w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz.U. z 2000 r., nr 50, poz. 601 z późn. zm.);
przewóz regularny specjalny - niepubliczny przewóz regularny określonej grupy osób, z wyłączeniem innych osób w czasie i na warunkach określonych w umowie zawartej pomiędzy przewoźnikiem a organizatorem przewozu na rzecz osób trzecich (uczestników przewozu grupowego);
przewóz okazjonalny - przewóz osób, który nie stanowi przewozu regularnego ani przewozu regularnego specjalnego;
punkt odprawy - przystanek autobusowy, dworzec lub przystanek dworcowy będący miejscem rozpoczęcia lub zakończenia przewozu;
kurs autobusowy - połączenie między dwoma krańcowymi punktami odprawy na określonej trasie przewozu w komunikacji regularnej, w jednym kierunku;
autobus -pojazd samochodowy skonstruowany z przeznaczeniem do przewozu nie mniej niż 9 osób na miejscach dla pasażerów;
przewoźnik - MIĘDZYNARODOWE I KRAJOWE USŁUGI TYRYSTYCZNE KRZYSZTOF JANOWIEC
Rozdział II
Przepisy ogólne
§3
Przewoźnik osób w przewozach regularnych jest zobowiązany do przewozu osób i rzeczy w zakresie wynikającym z podanego do publicznej wiadomości rozkładu jazdy autobusów oraz niniejszego regulaminu.
Zawarcie umowy przewozu w przewozach regularnych wymaga nabycia przez podróżnego, przed rozpoczęciem przewozu, odpowiedniego biletu na przejazd (przewóz bagażu) - albo udokumentowania przysługujących mu uprawnień do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego.
Przewóz uważa się za rozpoczęty z chwilą, gdy autobus, w którym znajduje się podróżny ruszy z miejsca odjazdu.
Umowa przewozu, do której zawarcia dochodzi z naruszeniem przez podróżnego warunków, o których mowa w ust.2 -tj. przez samo zajęcie miejsca w autobusie - stanie się wiążąca, jeżeli podróżny spełni lub zobowiąże się do spełnienia warunku uiszczenia należności przewozowej, powiększonej o opłatę dodatkową za przejazd (przewóz bagażu) bez ważnego biletu.
§4
W miarę posiadania rezerwy taborowej, niewymagającej zatrudnienia w obsłudze przewozów regularnych, przewoźnik może zawierać umowy grupowego przewozu osób w komunikacji regularnej specjalnej lub okazjonalnej (na zasadzie tzw. najmu autobusu) - przewozy turystyczne, okolicznościowe.
§5
Sposób ustalania i wysokości opłat za przewóz osób i rzeczy oraz zakres i warunki realizacji uprawnień do przejazdów ulgowych i bezpłatnych, określa stosowana przez przewoźnika taryfa.
Przewoźnik podaje do wiadomości publicznej aktualne tabele opłat taryfowych i zapewnia zainteresowanym podróżnym wgląd do obowiązujących go przepisów przewozowych.
§ 6
Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć, ani zapobiec ich skutkom, klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, ze względu na rodzaj przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków transportowych, w innych przypadkach przewidzianych w niniejszym regulaminie.
§7
Przewoźnik odpowiada za szkodę, jaką podróżny poniósł na skutek wcześniejszego odjazdu autobusu, natomiast za szkodę powstałą wskutek opóźnionego przejazdu, lub odwołania kursu przewidzianego w rozkładzie jazdy odpowiada tylko wówczas, gdy wynikła ona z winy umyślnej, lub rażącego niedbalstwa przewoźnika.
Za rzeczy i zwierzęta, które podróżny przewozi ze sobą pod własnym nadzorem przewoźnik ponosi odpowiedzialność, jeżeli szkoda powstała z jego winy.
Przewoźnik odpowiada za rzeczy podróżnego umieszczone podczas przewozu w schowku bagażowym autobusu, jak za przesyłkę, ponosząc skutki ich utraty, ubytku lub uszkodzenia.
Powstanie szkody, na którą podróżny został narażony podczas przewozu, powinno być zgłoszone niezwłoczne po jej ujawnieniu i wymaga pisemnego potwierdzenia przez obsługę autobusu.
Zakres i wysokość odszkodowania należnego podróżnemu poszkodowanemu z winy przewoźnika ustala się na zasadach określonych odnośnymi przepisami ustawy Prawo przewozowe i Kodeksu Cywilnego.
§8
Podróżny odpowiada za zawinione przez siebie, względnie przez osobę pozostającą pod jego bezpośrednią opieką uszkodzenie lub zanieczyszczenie autobusu, albo innych urządzeń przewoźnika i obowiązany jest naprawić wyrządzoną z tego tytułu szkodę w pełnej wysokości.
Tryb wzajemnego dochodzenia roszczeń przez przewoźnika i podróżnego w postępowaniu sądowym (po wyczerpaniu drogi reklamacji), określają przepisy art. 75 ustawy Prawo przewozowe.
Warunki składania i szczegółowy tryb załatwienia reklamacji, dotyczących przewozu bagażu, regulują przepisy rozdziału 8 Rozporządzenia Ministra TiGM z dnia 25.02.2997 r. w sprawie przewozu przesyłek towarowych (Dz.U. nr 1997, nr 26, poz. 142 z późn. zm.).
Rozdział III
Przewóz osób w przewozach regularnych
§ 10
1. Przewoźnik osób w przewozach regularnych zobowiązany jest zapewnić podróżnym odpowiednie warunki bezpieczeństwa przewozu i higieny oraz należytej obsługi zarówno w okresowych punktach odprawy, jak też podczas przewozu taborem autobusowym. Przewoźnik ogłasza:
a) we wszystkich punktach odprawy - rozkłady jazdy, określające przestrzenny i czasowy zakres oferty przewozowej,
b) w dworcowych punktach odprawy- informacje o cenach i warunkach sprzedaży biletów, godzinach otwarcia kas biletowych oraz wyciąg ważniejszych przepisów prawnych i porządkowych.
2. Przewoźnik zapewnia podróżnym za pomocą urządzeń nagłaśniających bieżącą informację o odjazdach autobusów z dworcowych punktów odprawy, a w razie zakłóceń w regularności ruchu podaje komunikaty o ich przyczynie i przewidywanym czasie trwania.
3. Przewoźnik może ustalić, że z pewnych kursów autobusowych mogą korzystać w pierwszej kolejności określeni podróżni np. posiadacze biletów miesięcznych ogólnodostępnych i szkolnych.
4. Ograniczenie powszechności dostępu do niektórych kursów komunikacji regularnej podaje się w rozkładzie jazdy oraz na dworcach i przystankowych tablicach z godzinami odjazdów autobusów.
§ 11
1. Podróżny obowiązany jest posiadać ważny bilet lub dokument uprawniający do przejazdu i okazywać go na żądanie obsługi autobusu i organom kontroli. Bilet stanowi dowód zawarcia umowy przewozu i nabycia uprawnienia do określonego w nim przejazdu. Przewoźnik, który wydał bilet obowiązany jest do świadczenia przewozu zgodnie z treścią biletu na rzecz podróżnego.
2. W bilecie na przejazd określa się wysokość należności i relację przejazdów bilecie imiennym uprawniającym do przejazdów wielokrotnych - także tożsamość jego posiadacza.
3. Bilet wolno odstąpić innej osobie tylko wtedy, gdy nie jest imienny, a przejazd nie został rozpoczęty.
4. Bilet uprawnia do przejazdu określonym kursem autobusowym i nie daje prawa do przerwy w podróży na przystankach pośrednich na trasie przewozu. Przy przejazdach z przesiadaniem, podróżny winien nabyć na każdy kurs oddzielny bilet.
5. Bilety okresowe bez wyznaczonych godzin przejazdu uprawniają ich posiadaczy do pierwszeństwa przy zajmowaniu wolnych miejsc w autobusie tylko przed osobami nieposiadającymi żadnego dokumentu uprawniającego do przejazdu.
6. W razie utraty biletu podróżny traci prawo do dalszego przejazdu i winien bilet ponownie wykupić. Wtórników biletów utraconych (dotyczy to również imiennych biletów uprawniających do przejazdów wielokrotnych) nie wydaje się.
§ 12
1. Podróżny obowiązany jest nabyć bilet na przejazd przed rozpoczęciem przewozu w kasie biletowej na dworcu autobusowym lub w innym punkcie sprzedaży biletów, a w razie braku takiej możliwości - u kierowcy autobusu.
2. Sprzedaży i przedsprzedaży biletów dokonuje się zasadniczo wg kolejności zgłoszenia się podróżnych. Inwalidzi o widocznym kalectwie, kobiety ciężarne, osoby z małymi dziećmi na ręku oraz inne osoby uprawnione na mocy odrębnych przepisów mogą nabyć bilet poza kolejnością
3. Przewoźnik wyznacza w razie potrzeby i w miarę możliwości oddzielne kasy biletowe do sprzedaży biletów miesięcznych ogólnodostępnych i szkolnych. Warunki nabywania i korzystania z tych biletów określa taryfa.
4. Posłowie na Sejm i Senatorowie RP, osoby korzystające z okresowych biletów służbowych oraz okaziciele dokumentów uprawniających do bezpłatnego przejazdu powinni przed zamierzoną podróżą dokonać w kasie biletowej rezerwacji miejsca na przejazd autobusem.
5. Najpóźniej na 10 minut przed odjazdem autobusu kasa biletowa może odmówić sprzedaży biletu.
6. Podróżny, który nie nabył biletu w kasie oraz osoba wsiadająca na przystanku, na którym nie ma kasy może nabyć bilet w autobusie pod warunkiem, że są w nim jeszcze wolne miejsca, a brak biletu zgłosi obsłudze przed wejściem lub bezpośrednio po wejściu do autobusu.
7. Płacą za przejazd podróżny jest bezwzględnie zobowiązany żądać wydania biletu oraz sprawdzić czy jest on właściwy.
§ 13
1. Podróżny, który posiada bilet na przejazd ma prawo do:
a) Przejazdu w zakresie, na jaki opiewa bilet i w określonym autobusie.
b) Przewiezienia ze sobą bezpłatnie:
• jednego dziecka w wieku do lat czterech, jeżeli nie żąda dla niego osobnego miejsca.
• rzeczy zaliczonych do bagażu ręcznego (§ 20 ust.2)
• małych zwierząt ( oprócz psa i ptaków) (§ 20 ust.5)
• składanego wózka inwalidzkiego, jeśli jest inwalidą poruszającym się przy jego pomocy.
c) przewiezienia za opłatą przewidzianą w taryfie na podstawie biletu bagażowego:
• rzeczy zabranych do wnętrza autobusu, których ilość, Waga i wymiary nie pozwalają zaliczyć tych rzeczy do bagażu ręcznego oraz psa (§ 20 ust.3-4)
• rzeczy umieszczonych w osobnym schowku bagażowym autobusu.
2. Podróżny zobowiązany jest zachować bilet na przejazd i na przewóz bagażu do czasu zakończenia podróży oraz dbać o to, aby wsiąść do właściwego autobusu i wysiąść z niego na właściwym przystanku.
§ 14
1. Miejsce zatrzymania się autobusów na trasach ich kursowania wskazują oznaczone odpowiednimi tablicami przystanki autobusowe.
2. Nazwy przystanków autobusowych, ze wskazaniem zatrzymujących się na nich autobusów podaje się do wiadomości publicznej w książkowym rozkładzie jazdy.
3. Do obowiązków kierowców należy zatrzymanie autobusów na przystankach przewidzianych w rozkładzie jazdy.
4. Podróżni mogą wsiadać i wysiadać z autobusów, tylko na przystankach autobusowych.
§ 15
1. Przy wsiadaniu do autobusu i wysiadaniu z niego oraz podczas przewozu, podróżny obowiązany jest stosować się do przepisów porządkowych ogłoszonych przez przewoźnika oraz do wskazówek kierowcy, który odpowiada za zapewnienie właściwych i bezpiecznych warunków przewozu osób i rzeczy.
2. Przy zajmowaniu przez podróżnych miejsc w autobusie przewoźnik uwzględnia pierwszeństwo przejazdu przysługujące równorzędnie wg kolejności wsiadania (posiadaczom ważnych na dany kurs biletów miesięcznych ogólnodostępnych i szkolnych oraz osobom z biletami jednorazowymi zakupionymi na ten kurs w kasie biletowej
3. Numery miejsc widniejące na biletach nabytych w kasie obowiązują tylko w autobusach pospiesznych, w kursach zwykłych o miejscu zajętym w autobusie decyduje kolejność wsiadania.
4. W autobusach pospiesznych z miejscami numerowanymi miejsce wskazania na bilecie przysługuje podróżnemu tylko przy wsiadaniu na przystanku, z którego autobus rozpoczyna jazdę. Wsiadając na przystanku pośrednim, podróżny może zająć swoje miejsce oznaczonenumerem na bilecie, jeżeli nie zostało ono jeszcze zajęte przez innego podróżnego albo inne wskazane przez kierowcę, o ile w autobusie są nadal wolne miejsca.
5. Podróżny zajmujący miejsce oznaczone napisem „dla inwalidy" lub „dla osoby z dzieckiem na ręku” winien je zwolnić dla osoby uprawnionej. Nie dotyczy to pasażerów autobusów pospiesznych, którzy posiadają bilet z wyznaczonymi numerami miejsc.
6. W czasie jazdy podróżny powinien zachować rozwagę i ostrożność, a w szczególności nie powinien otwierać drzwi i okien bez zgody kierowcy, wyrzucać przez nie jakichkolwiek przedmiotów oraz wskakiwać i wyskakiwać z autobusu będącego w ruchu.
7. Podróżnemu nie wolno zachowywać się w autobusie w sposób utrudniający pracę kierowcy i uciążliwy dla współpodróżnych.
8. We wszystkich autobusach komunikacji publicznej obowiązuję ustawowy zakaz palenia tytoniu przez podróżnych i obsługę.
§ 16
1. Przewoźnik nie dopuszcza do przewozu i ma prawo korzystając w razie potrzeby z pomocy organów porządkowych - usunąć z autobusu lub obiektu dworcowego osoby:
a) odmawiające uiszczenia należności za przejazd autobusem,
b) nieprzestrzegające, pomimo upomnienia obowiązujących przepisów, i które nie podporządkują się wskazówkom personelu przewoźnika,
c) nietrzeźwe, zakłócające spokój i wywołujące swym zachowaniem zgorszenie publiczne,
d) znajdujące się w stanie, który z różnych względów może być uciążliwy lub niebezpieczny dla otoczenia,
e) mogące zabrudzić inne osoby oraz zanieczyścić wnętrze autobusu lub pomieszczenia dworcowe,
f) riie spełniające warunków granicznej odprawy celno-paszportowej w autobusach obsługujących regularną komunikację międzynarodową.
2. Osobom wymienionym w ust.l pkt a) - e) przysługuje zwrot uiszczonej należności za niewykorzystane z ich winy świadczenie przewozowe, pomniejszonej o odstępne (§ 17 ust. 9).
3. Obsługa autobusu ma prawo odmówić zabrania do przewozu większej ilości osób, niż wynosi liczba miejsc określona w dowodzie rejestracyjnym pojazdu w przypadku wystąpienia trudnych warunków drogowych lub innych niebezpieczeństw mogących zagrażać bezpieczeństwu pasażerów.
4. Jeżeli ze względu na brak miejsc w autobusie nie można przyjąć do przewozu więcej osób, kierowca jest obowiązany umieścić za szybą czołową pojazdu tablicę informacyjną o tym podróżnych oczekujących na przystankach.
§17
1. Za całkowicie lub częściowo niewykorzystany bilet na przejazd jednorazowy lub bilet na przejazd wielokrotny, przewoźnik obowiązany jest zwrócić stosowną kwotę uiszczonej przez podróżnego należności pod warunkiem, że podróżny dokona zwrotu lub uzyska poświadczenie niewykorzystania biletu przed upływem terminu jego ważności.
2. Nie wymagają poświadczenia bilety całkowicie niewykorzystane/ zwrócone w kasie przewoźnika najpóźniej w przeddzień daty ważności biletu.
3. Podstawą do obliczenia zwracanej należności jest cena niewykorzystanego biletu zwróconego:
• bezpośrednio w kasie nabycia, co najmniej na 15 minut przed rozpoczęciem przejazdu (należność zwraca kasa biletowa),
• W trybie reklamacji złożonej na piśmie najpóźniej w terminie 30 dni od daty ważności biletu, po uprzednim poświadczeniu jego niewykorzystania (należność zwraca przewoźnik obsługujący dany kurs).
4. Poświadczenia o niewykorzystaniu biletu dokonuje:
• Przed rozpoczęciem przejazdu - uprawniony pracownik przewoźnika (dyżurny ruchu) w początkowym punkcie odprawy,
• po rozpoczęciu przejazdu (w razie częściowego niewykorzystania biletu) - obsługa autobusu.
5. Bilet poświadczony, jako niewykorzystany uprawnia podróżnego wyłącznie do ubiegania się o zwrot zapłaconej należności, nie przedłuża się ważności tego biletu na przejazd w późniejszym terminie.
6. Należność za częściowo wykorzystane bilety zwraca się wyłącznie na podstawie reklamacji, obsługa autobusu nie jest uprawniona do zwrotu pieniędzy.
7. Do obliczenia zwracanej należności przyjmuje się:
a) za bilety na przejazd jednorazowy:
• w razie całkowitego niewykorzystania biletu - zapłaconą należność,
• w razie częściowego niewykorzystania biletu - różnicę miedzy zapłaconą należnością, a należnością przypadającą za wykonane świadczenia.
b) za bilety na przejazd wielokrotny:
• zapłaconą należność za bilet zwrócony przed pierwszym dniem terminu jego ważności ( zwrot przyjmuje kasa biletowa).
• należność proporcjonalną do liczby niewykorzystanych przejazdów, o ile bilet został zwrócony w okresie jego ważności, w trybie pisemnej reklamacji.
8. Nie przysługuje zwrot należności za bilety niewykorzystane, zwracane po terminie ich ważności lub po odjeździe autobusu, w któryrn powinny być wykorzystane, chyba, że podróżny uzyskał wcześniej poświadczenie niewykorzystania biletu.
9. Przysługującą podróżnemu kwotę z tytułu zwrotu należności za bilet, w przypadkach, o których mowa w niniejszym paragrafie, przewoźnik pomniejsza o 10% tytułem odstępnego.
10. Nie stosuje się potrącenia odstępnego i zwraca podróżnemu całą należność zapłaconą za przejazd, jeżeli odstąpił on od umowy przewozu z przyczyn dotyczących przewoźnika -(np. przerwy w ruchu i utraty połączenia na skutek awarii autobusu albo odwołania bądź opóźnienia kursu przewidzianego w rozkładzie jazdy), jeżeli podróżny nie skorzystał z przewozu zastępczego.
11. Przepis ust. 10 nie ma zastosowania do przejazdów odbywanych na podstawie biletów na przejazd wielokrotny.
§ 18
1. Podróżny, u którego organ kontrolny przewoźnika ujawnił brak ważnego biletu na przejazd lub na przewóz rzeczy i bagażu podlegającego opłacie, a także podróżny niemogący udokumentować uprawnień do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego zobowiązany jest do uiszczenia należności przewozowych oraz opłaty dodatkowej, której wysokość (określony zgodnie z postanowieniami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 20.01.2005 r. w sprawie sposobu ustalenia wysokości opłat dodatkowych i, tytułu przewozu osób zabranych ze sobą rzeczy i zwierząt oraz wysokości opłaty manipulacyjnej (Dz.U z 2005 r. nr 14 poz 117) podaje taryfy obowiązująca u przewoźnika.
2. Opłatę, o której mowa w ust. 1 stosuje się również w przypadka stwierdzenia, że podróżny zabrał do autobusu rzeczy wyłączony z przewozu lub spowodował bez uzasadnionej przyczyny zatrzymani^, opóźnienie albo zmianę trasy przejazdu autobusów.
3. Należność przewozową za drogę, którą podróżny przebył bez biletu pobiera się według taryfy normalnej, nie uwzględniając ewentualnych uprawnień do ulgi. Jeżeli miejsca rozpoczęcia przejazdu nie można ustalić, należność tę oblicza się za całą przebytą przez autobus.
4. Podróżny, który odmawia uiszczenia należności i opłaty dodatkowej podczas kontroli w autobusie, może kontynuować podróż, jeżeli wylegitymuje się dokumentem tożsamości i podpisze zobowiązanie zapłaty należnej kwoty w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania. W przeciwnym razie organ kontrolny może na najbliższym przystanki usunąć podróżnego z autobusu.
5. Ujawnione u podróżnych bilety sfałszowane i podrobione zatrzymuje się i przekazuje wraz z zawiadomieniem o popełnieniu przestępstwa, właściwym organom ścigania. Osobę posługującą się biletem sfałszowanym lub podrobionym traktuje się, jako jadącą bez ważnego biletu.
Rozdział IV
Przewóz rzeczy podróżnego
§ 19
Rzeczy przewożone przez podróżnego może on zabrać ze sobą do wnętrza autobusu, albo oddać do przewozu w oddzielnym schowku bagażowym.
§ 20
1. Rzeczy dopuszczone do przewozu w zależności od ich rozmiarów, ilości i sposobu rozmieszczenia mogą być przewożone bezpłatnie lub za opłatą przewidzianą w taryfie.
2. Nie podlegają opłacie łatwe do przenoszenia przedmioty stanowiące bagaż ręczny, które:
• nie torują przejść, nie przeszkadzają podróżnym i nie narażą ich na niewygodę lub niebezpieczeństwo,
• są trzymane przez podróżnego w ręku lub na kolanach,
• nie wymagają dla ich rozmieszczenia więcej przestrzeni niż te, które podróżny ma do swojej dyspozycji na półce nad zajmowanym fotelem lub pod fotelem,
3. Za każdą sztukę rzeczy przewożonych wewnątrz autobusu, a nierozmieszczonych w sposób określony w ust. 2 oraz rzeczy umieszczonych podczas przewozu w schowku bagażowym autobusu pobiera się opłatę, której wysokość podaje taryfa stosowana przez przewoźnika.
4. Na rzeczy przewożone za opłatą wydaje się podróżnemu bilet bagażowy, a rzeczy umieszczone w schowku zaopatruje się dodatkowo w nalepkę (wywieszka) identyfikacyjna.
5. Za przewóz psa (bez względu na jego wielkość) pobiera się opłatę jak za jedną sztukę rzeczy. Pies musi być trzymany na smyczy i mieć założony kaganiec, a jego opiekun winien okazać przy wsiadaniu do autobusu ważne świadectwo szczepienia psa.
6. Dopuszcza się przewóz w autobusie bez opłaty małych zwierząt pokojowych i ptaków, jeśli nie są uciążliwe z powodu woni lub hałasu i są zabezpieczone przed wyrządzeniem przez nie szkody.
7. W autobusie nie wolno przewozić:
• przedmiotów mogących wyrządzić szkodę podróżnym, przewożonym przez
• nich bagażom lub mieniu przewoźnika i utrudniających warunki odbywania podróży,
• rzeczy, których przewóz jest zabroniony na podstawie odrębnych przepisów administracyjnych, celnych i sanitarno - porządkowych - w tym: materiałów cuchnących, zapalnych, łatwopalnych, wybuchowych, żrących, trujących, radioaktywnych i innych niebezpiecznych, nabitej broni palnej (zakaz nie dotyczy osób, które są uprawnione do jej noszenia ze względu na pełnione funkcje),
• przedmiotów wzbudzających odrazę,
• żywych zwierząt z wyjątkiem przewidzianych ust. 4 i 5.
8. W razie uzasadnionego podejrzenia, że bagaż podróżnego zawiera rzeczy, których przewozić niw wolno (ust. 6) przewoźnik ma prawo sprawdzić w obecności podróżnego zawartość tego bagażu, a w razie potwierdzenia się podejrzeń - odmówić zabrania go do przewozu.
9. Jeżeli nie można ustalić właściciela bagażu podlegającego sprawdzeniu (ust. 7), przewoźnik dokonuje tej, czynności przy udziale dwóch postronnych świadków i postępuje z zakwestionowanymi przedmiotami w sposób określony przepisami o rzeczach znalezionych.
10. Po zakończonym przewozie obsługa autobusu wydaje podróżnym rzeczy przewożone w schowku bagażowym za zwrotem odcinka nalepki (wywieszki) identyfikacyjnej. Osobie, która nie może okazać znaku legitymującego ją do odbioru bagażu, przewoźnik wydaje bagaż tylko po udowodnieniu tytułu własności i po spisaniu danych personalnych tej osoby z ważnego dokumentu tożsamości.
11. Sposób postępowania z rzeczami nieodebranymi przez podróżnego po zakończeniu przewozu określają przepisy o rzeczach znalezionych.
§ 21
W miarę możliwości i miejscowych potrzeb, przewoźnik może organizować w dworcowych punktach odprawy przechowalnie rzeczy podróżnych na warunkach określonych odrębnymi przepisami
Rozdział V
Przewozy okazjonalne
§ 22
1. Realizacja przewozu okazjonalnego polega na zadysponowaniu do wykonania usługi zamówionej przez organizatora przewozu odpowiednio przygotowanego autobusu, prowadzonego przez kierowcę będącego pracownikiem przewoźnika.
2. Zamówienie na przewóz okazjonalny osób powinno być złożone przez organizatora przewozu w formie pisemnej. Przewoźnik może przyjąć zamówienie ustne, które jednak, aby zostało zrealizowane musi zostać potwierdzone przez organizatora przewozu na piśmie.
3. Treść zamówienia powinna obejmować: oznaczenie organizatora przewozu (nazwę albo imię i nazwisko oraz adres organizatora przewozu), a także dane potrzebne do ustalenia warunków przewozu i obliczenia należności za usługę.
4. Umowę przewozu uważa się za zawartą z chwilą uzgodnienia przez strony istotnych dla jej realizacji postanowień, a w szczególności:
• rodzaju i wymaganej pojemności autobusu,
• czasu i miejsca podstawienia pojazdu,
• przewidywanego czasu trwania usługi,
• przebiegu trasy i punktu docelowego przewozu,
• wysokości lub sposobu wyliczenia należności oraz terminu i sposobu jej uregulowania przez organizatora przewozu,
• innych kwestii, które strony uznają za istotne,
5. Treść umowy powinna być potwierdzona pisemnie.
§ 23
1. Jeżeli przewoźnik nie może podstawić autobusu o umówionym rodzaju i pojemności, winien niezwłocznie poinformować organizatora, jaki pojazd może być podstawiony zastępczo.
2. W przypadku podstawienia autobusu zastępczego przewoźnik nie może żądać od organizatora opłaty wyższej, niż za podstawienie pojazdu zamówionego, chyba, że strony umówią się inaczej.
§ 24
Organizator przewozu zobowiązany jest do nadzoru nad przestrzeganiem przez uczestników przewozu obowiązujących przepisów porządkowych: organizator przewozu i uczestnik przewozu ponoszą solidarną odpowiedzialność za szkody wyrządzone w imieniu przewoźnika, chyba, że strony umówią się inaczej.
Kontakt
Regulaminy